Όλοι οι δύτες αισθάνονται έντονο ενθουσιασμό με την όψη ενός ναυάγιου. Οι σκέψεις τους ταξιδεύουν σε βυθισμένους θησαυρούς, σεντούκια γεμάτα χρυσά νομίσματα κ.λπ. Κάποιοι όμως θυμούνται ιστορίες ηρώων ή δειλών, που σίγουρα συνόδευαν το τραγικό συμβάν της βύθισης.
Αυτή η βαθιά σύνδεση με το παρελθόν μας καθιστά τις καταδύσεις σε ναυάγια μία από τις πιο αγαπημένες δραστηριότητες των δυτών παγκοσμίως. Για κάποιους, αντιπροσωπεύει αληθινό πάθος!

Για τους αναψυχικούς δύτες, η κατάδυση σε ένα ναυάγιο έχει κυρίως σκοπό τη διασκέδαση ή τη μελέτη, και ποτέ δεν προορίζεται για την αναζήτηση θησαυρών ή την ανάκτηση αντικειμένων. Στις αρχές της, ωστόσο, η δραστηριότητα ήταν ένα πραγματικό επάγγελμα. Ακόμη και στην εποχή των αρχαίων Ρωμαίων, υπήρχαν ομάδες δυτών ("urinatores") που αναλάμβαναν την ανάκτηση των φορτίων από ναυάγια στα ακρογιάλια ή την αποκατάσταση της πρόσβασης σε ένα λιμάνι όταν αυτός εμποδιζόταν από ένα βυθισμένο πλοίο. Φυσικά, βουτιάζαν χωρίς αναπνευστική υποστήριξη.
Σήμερα, το ενδιαφέρον των αναψυχικών δυτών επικεντρώνεται κυρίως στα ναυάγια από τα τέλη του 19ου αιώνα έως σήμερα, ιδιαίτερα σε αυτά από τον Πρώτο και Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Γιατί υπάρχει τόση κεντρική έλξη σε αυτή τη δραστηριότητα; Ακολουθούν τρεις βασικοί λόγοι.

1. Ιστορικό ενδιαφέρον: Τα ναυάγια αποτελούν τεράστια κληρονομιά από την οποία μπορούμε να αντλήσουμε πληροφορίες για το παρελθόν.
2. Βιολογικό: Μόλις βυθιστούν, τα ναυάγια μετατρέπονται σε δομές που φιλοξενούν πληθώρα θαλάσσιων οργανισμών και βοηθούν στην αναγέννηση της περιοχής.
3. Περιέργεια: Η έλξη των ναυαγίων αποτελεί ακαταμάχητη πρόσκληση για την ανακάλυψη του κρυμμένου στο εσωτερικό τους και την κατανόηση των αιτίων της βύθισης.